تبادل
لینک هوشمند
بگوئیم امرداد نه مرداد
مرداد از نظر لغوی و معناشناسی در اصل امرداد می باشد. امرداد به معنای نامیرایی و جاودانگی است. و مانند بسیاری از کلمات دیگر عوض شده است. براي نمونه واژه «زمین» در اصل «زمی» بوده اما چون كم‌وبيش همرا با «آسمان» که آخرش «ن» دارد، به کار می‌رفته در قیاس با این واژه یک «ن» به پايانش افزوده شده و شده «زمین». اما این نون در ریشه‌اش وجود و معنا ندارد. همانگونه برای واژه اَمِرداد نیز چنین رخ داده؛ زیرا در کنار واژه‌ي خورداد قرار گرفته و این همجواری موجب همسانی در تلفظ و تسهیل آن و تخفیف به مرداد شده است. واژه «امرداد»(اَمِرِتات - Ameretat)، سه بخش دارد: 1- پیشوند اَ (a) که سر هر واژه‌ای بیاید، معنی آن را متضاد می‌کند. 2- ریشه‌ي اوستایی مَر (mar) به معنی مرگ و مردن 3- پسوند تات (tat). هم‌نشینی آن‌ها را پیشتر باید در اسطوره‌های ایرانی جستجو کرد.
امردادِ امشاسپند، پاسدار رُستني‌هاست. او می‌کوشد تا گیاهان پژمرده نشوند. در استوره آفرینش، زمانی که اهریمن به آفرینش نخستین در جهان حمله‌ور شد، امرداد از جوهره وجودی گیاهان پاسداري کرد؛ به این‌گونه که گیاهِ خشک‌شده و آسیب‌دیده از سوی اهریمن را برمی‌گیرد، می‌ساید و با یاری ایزد باران در جهان پراکنده می‌کند تا رستنی‌های گوناگون در همه جهان سر از خاک بیرون بیاورند.
نظرات شما عزیزان:
ای کاش منبع رو هم ذکر می کردید!
.: Weblog Themes By Pichak :.
